ΝΑΣΑ: Φτερά για αεροπλάνα που μπορούν να διπλώνονται εν πτήσει
Η NASA αναπτύσσει ένα σύστημα το οποίο θα επιτρέπει τμήμα του φτερού ενός αεροπλάνου να διπλώνεται εν πτήσει, προκειμένου να εξετάσει το κατά πόσον είναι βιώσιμη ως ιδέα η βελτίωση των επιδόσεων ενός αεροσκάφους μέσω φτερών που μεταμορφώνονται και προσαρμόζονται στις εκάστοτε συνθήκεςΗ NASA αναπτύσσει ένα σύστημα το οποίο θα επιτρέπει τμήμα του φτερού ενός αεροπλάνου να διπλώνεται εν πτήσει, προκειμένου να εξετάσει το κατά πόσον είναι βιώσιμη ως ιδέα η βελτίωση των επιδόσεων ενός αεροσκάφους μέσω φτερών που μεταμορφώνονται και προσαρμόζονται στις εκάστοτε συνθήκες.
Μηχανικοί του Armstrong Flight Reseach Center της NASA στην Καλιφόρνια, του Langley Research Center στη Βιρτζίνια και του Glenn Research Center στο Οχάιο εργάζονται πάνω σε ένα φιλόδοξο concept ονόματι Spanwise Adaptive Wing, ή αλλιώς SAW. Στο πλαίσιο του concept αυτού τα πιο εξωτερικά τμήματα των φτερών θα μπορούν να λαμβάνουν την καλύτερη δυνατή θέση κατά την πτήση, έτσι ώστε το αεροσκάφος να έχει τις καλύτερες δυνατές επιδόσεις.
Σκοπός του SAW είναι η χρήση επιφανειών ελέγχου έτσι ώστε τα εξωτερικά τμήματα (οι άκρες) των φτερών να μπορούν να κάμπτονται μέχρι και κατά 75 μοίρες, για να μπορούν να ανταποκρίνονται σε διάφορες συνθήκες πτήσεις. Την κάμψη αυτή καθιστά δυνατή μια μηχανική «άρθρωση».
Η τεχνολογία των αναδιπλούμενων φτερών υπάρχει εδώ και δεκαετίες, ωστόσο μέχρι τώρα χρησιμοποιείται κυρίως ως μια μέθοδος για την εξοικονόμηση χώρου σε καταστρώματα αεροπλανοφόρων και χώρους αποθήκευσης αεροσκαφών. Η NASA αναζητά τρόπους να αξιοποιήσει αυτές τις μεθόδους σε αεροσκάφη εν πτήσει, με στόχο την πρόοδο της αεροναυτικής τεχνολογίας. Αν και τέτοιου είδους τεχνολογία δοκιμάστηκε στο XB-70 Valkyrie πριν από 50 χρόνια, η σύγχρονη τεχνολογία στον τομέα των actuators επιτρέπει την περαιτέρω ανάπτυξη και αξιοποίησή της.
Πλέον θεωρείται πως είναι δυνατά σχέδια τα οποία θα είναι ταυτόχρονα συμπαγή και ελαφρά, ελαχιστοποιώντας την πίεση στα φτερά και επιτρέποντας πιο «συμπαγές» δίπλωμα. Τα συμβατικά συστήματα τέτοιου είδους μέχρι σήμερα είναι ογκώδη και βαριά, χωρίς δυνατότητα πρακτικής χρήσης σε αεροσκάφη. Οι σύγχρονοι actuators, μεταξύ των πλεονεκτημάτων τους, έχουν και το ότι μπορούν να κινούνται μέσω ενός πλήρως ηλεκτρικού μηχανισμού, κάτι που συμπλέει με τους στόχους της NASA για αεροπορικές τεχνολογίες χαμηλών ρύπων.
Το όλο concept ενδέχεται να δοκιμαστεί σε επίπεδο πρωτοτύπου σε πρώτη φάση την άνοιξη του 2017.
Πηγή: naftemporiki.gr
