Τα συστήματα παθητικήs ασφάλειαs στα όπλα
Η παθητική ασφάλεια στα όπλα δεν έχει σχέση με το κουμπάκι της ασφάλειας. Το κουμπάκι στη συντριπτική πλειονότητα των όπλων δεν κάνει τίποτε περισσότερο από το να εμποδίζει την πίεση της σκανδάλης. Η παθητική ασφάλεια όμως έχει άλλο σκοπό: την πρόληψη τυχαίων εκπυρσοκροτήσεων που συμβαίνουν..Η παθητική ασφάλεια στα όπλα δεν έχει σχέση με το κουμπάκι της ασφάλειας. Το κουμπάκι στη συντριπτική πλειονότητα των όπλων δεν κάνει τίποτε περισσότερο από το να εμποδίζει την πίεση της σκανδάλης.
Η παθητική ασφάλεια όμως έχει άλλο σκοπό: την πρόληψη τυχαίων εκπυρσοκροτήσεων που συμβαίνουν χωρίς να πιέζεται η σκανδάλη, ενώ μπορεί το όπλο να είναι ασφαλισμένο. Οσο και αν ακούγεται παράξενο είναι δυνατή και πιθανή η εκπυρσοκρότηση έστω και αν δεν πιέζεται η σκανδάλη, ενώ το κουμπάκι είναι σε θέση ασφαλείας!
Μηχανισμός Browning με δύο εγκοπές στη σφύρα. Η δεύτερη εγκοπή παγιδεύει τη σφύρα σε περίπτωση που πέφτει χωρίς να πιεστεί η σκανδάλη.
Η όπλιση του μηχανισμού του πυροβόλου όπλου είναι απλή υπόθεση. Μια σφύρα πιέζεται από ένα ελατήριο. Η σχαστηρία παγιδεύει τη σφύρα και δεν την αφήνει να πέσει. Η αγκίστρωση της σφύρας και σχαστηρίας είναι ρηχή, μόλις ένα τρίτο του χιλιοστού. Ενα κτύπημα αρκεί για να μετακινήσει τη σχαστηρία και να αφήσει τη σφύρα να πέσει και να πυροδοτήσει το καψούλι…
Η πιο γνωστή μέθοδος πρόληψης της κίνησης της σφύρας προς τη βελόνα είναι στα κοκοροτούφεκα. Οταν πιέσετε τον κόκορα σε ένα κοκοροτούφεκο προς τη βελόνα θα δείτε ότι δεν κινείται. Μόνο αν πιέσετε ταυτόχρονα και τη σκανδάλη ο κόκορας κάνει την πλήρη διαδρομή προς τη βελόνα, ενώ έχει και αυτόματη ανάσυρση και επανέρχεται στην πρότερη θέση όπου παγιδεύεται στην ασφαλή θέση. Εννοείται ότι αυτό το πείραμα γίνεται με το όπλο ΑΔΕΙΟ!
Η εφεύρεση της αυτόματης ανάσυρσης του κόκορα (που λέγεται και σφύρα) έχει εφαρμοστεί σε πολλά εσώσφυρα όπλα, όπως για παράδειγμα το ισπανικό σουπερποζέ Lanber.
Δεν είναι μόνο τα ακριβά όπλα που έχουν παθητική ασφάλεια. To Baikal IZ27 έχει λάμες σκανδάλης που παγιδεύουν τις σφύρες, και αυτόματη ανάσυρση της σφύρας.
Ενα άλλο σύστημα παθητικής ασφάλειας είναι η σχαστηρία ανάσχεσης. Πρόκειται για μια δεύτερη σχαστηρία που λειτουργεί αυτόματα και παγιδεύει τη σφύρα, αν αυτή πέσει χωρίς να πιεστεί η σκανδάλη. Οταν συμβεί αυτό ο μηχανισμός αδρανοποιείται και το όπλο δεν μπορεί να ρίξει. Τα περισσότερα όπλα με ολόκληρες φωτιές έχουν σχαστηρίες ανάσχεσης.
Μια απλουστευμένη μορφή της ανάσχεσης της σφύρας είναι η δεύτερη εγκοπή στη σφύρα. Η δεύτερη εγκοπή σταματά την πορεία της σφύρας λίγο πριν χτυπήσει τη βελόνα. Καλά, σύγχρονα σουπερποζέ, όπως τα Beretta της σειράς 686, έχουν αυτή τη δεύτερη εγκοπή, όπως την έχουν και τα Browning, που κατασκευάζονται στην Ιαπωνία…
Μηχανισμός Beretta κοινός σε όλα τα σουπερποζέ της σειράς 686. Παρέχει διπλές εγκοπές στη σφύρα και σύστημα ανάσυρσης της σφύρας.
Στα όπλα με μισές φωτιές είναι δυνατή η εφαρμογή σχαστηρίας ανάσχεσης αλλά αυτή συναντάται μόνο σε ακριβά όπλα. Η γεωμετρία του μηχανισμού με μισές φωτιές είναι τέτοια που κάνει την τυχαία εκπυρσοκρότηση μάλλον απίθανη.
Προσοχή..
Στα αυτογεμή και επαναληπτικά όπλα δεν υπάρχουν σχαστηρίες ανάσχεσης. Σε αυτούς τους τύπους οι κατασκευαστές εστιάζουν την προσοχή τους στην πρόληψη πυροδότησης, αν το κλείστρο δεν κλειδώσει πλήρως. Αρα σε αυτά τα όπλα χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή. Είναι επισφαλής η μεταφορά τους όταν είναι οπλισμένα και η θαλάμη γεμάτη με φυσίγγι.
Σφύρα του πλαγιόκαννου Beretta 626, με διπλές εγκοπές για ασφάλεια.
Ολα τα συστήματα ασφαλείας, για να λειτουργήσουν σωστά, πρέπει να είναι καθαρά και ελεύθερα να λειτουργήσουν. Σκουριά, πηγμένα λάδια, συσσωρευμένη σκόνη και άλλα εμπόδια, μπορούν να καθυστερήσουν την κίνηση των τμημάτων και να συμβεί η εκπυρσοκρότηση, έστω και αν έχουν σχαστηρία ανάσχεσης. Ακριβώς επειδή αυτά τα συστήματα ασφαλείας μπορούν να παρουσιάσουν δυσλειτουργίες, η πρώτη και ουσιαστικά μόνη ασφάλεια παραμένει… ο ανθρώπινος εγκέφαλος και οι απλοί κανόνες ασφαλείας! Ο πρώτος κανόνας λέει ότι το στόμιο ελέγχεται συνεχώς έτσι ώστε αν συμβεί η εκπυρσοκρότηση, η βολή να πάει προς αβλαβή κατεύθυνση. Είναι ευνόητο ότι ένα γεμάτο όπλο στην πλάτη με αορτήρα, δεν δείχνει προς ελεγχόμενη κατεύθυνση!
Ο δεύτερος κανόνας είναι ότι η θαλάμη μένει άδεια ή το όπλο ανοικτό μέχρι να μπούμε σε ενεργό κυνηγετική φάση. Δεν υπάρχει λόγος για τη μεταφορά ενός κλειστού όπλου, όταν κανείς πηγαίνει προς το καρτέρι ή το αυτοκίνητο. Εκτός από τα συστήματα πρόληψης εκπυρσοκροτήσεων, οι κατασκευαστές όπλων μεριμνούν για την αμέλειά μας και με άλλους τρόπους. Τα όπλα κατασκευάζονται τουλάχιστον δύο φορές πιο ανθεκτικά από ό,τι χρειάζεται. Τα τοιχώματα των καννών και τα κλειδιά έχουν περιθώρια αντοχής τόσο για την περίπτωση που ο άσχετος κάτοχος ρίξει ακατάλληλα φυσίγγια, αλλά και για έναν άλλο λόγο: την διατήρηση αρκετού υλικού σε περιπτώσεις φθοράς ή βαφής του όπλου. Κάθε λείανση πριν τη βαφή αφαιρεί ένα λεπτό στρώμα μετάλλου από τις κάννες και αυτό πρέπει να υπολογιστεί από τους σχεδιαστές.
Φωτιά από ισπανικό δίκαννο Arietta δείχνει πως η σχαστηρία ανάσχεσης παγιδεύει τη σφύρα και δεν την αφήνει να χτυπήσει το καψύλλι.
Τα περιθώρια ασφάλειας δεν σημαίνουν ότι μπορούμε αυθαίρετα να ρίχνουμε φυσίγγια μάγκνουμ ή σεμί μάγκνουμ σε όπλα με κανονική δοκιμή. Τα ακατάλληλα φυσίγγια επιταχύνουν τη φθορά και θα «κουνήσουν» το όπλο πρόωρα. Η ασφάλεια, όπως σε κάθε μηχανικό σύστημα, είναι θέμα κοινής λογικής και απλών κανόνων.
Πηγή ethnos.gr
