Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookie ώστε να μπορούμε να σας παρέχουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία χρήστη. Οι πληροφορίες cookie αποθηκεύονται στο πρόγραμμα περιήγησης σας και εκτελούν λειτουργίες όπως η ανάγνωση σας όταν επιστρέφετε στον ιστότοπο μας και η βοήθεια της ομάδας μας να κατανοήσει ποιες ενότητες του ιστοτόπου θεωρείτε πιο ενδιαφέρουσες και χρήσιμες.
Τι προβλέπει η Συνθήκη της Γενεύης για το πολιτικό άσυλο
Ποια είναι τα δικαιώματα των προσφύγων και ποιες οι υποχρεώσεις των κρατών
.Ένα από τα πιο σοβαρά ίσως ζητήματα το οποίο απασχολεί ιδιαίτερα τα τελευταία δύο χρόνια την Γηραιά Ήπειρο είναι η μετακίνηση προσφύγων και κυρίως Σύριων υπηκόων σε όλα τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφού στο έδαφός τους επικρατεί μια συνεχιζόμενη εμπόλεμη κατάσταση με χιλιάδες νεκρούς, ήδη από το έτος 2010.
Ένα από τα πιο σοβαρά ίσως ζητήματα το οποίο απασχολεί ιδιαίτερα τα τελευταία δύο χρόνια την Γηραιά Ήπειρο είναι η μετακίνηση προσφύγων και κυρίως Σύριων υπηκόων σε όλα τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφού στο έδαφός τους επικρατεί μια συνεχιζόμενη εμπόλεμη κατάσταση με χιλιάδες νεκρούς, ήδη από το έτος 2010.
Ειδικότερα στο ελληνικό έδαφος η εισροή προσφύγων – μεταναστών (ο διαχωρισμός θα γίνει παρακάτω) είναι ανυπολόγιστη και μεταξύ των Σύριων υπηκόων, εισρέουν στο έδαφός μας και άτομα άλλων εθνικοτήτων, όπως υπήκοοι από το Μπαγκλαντές, το Πακιστάν, την Γεωργία κ.ά., δηλαδή κάποιοι προέρχονται από εδάφη όπου στην πατρίδα τους δεν επικρατεί πλέον εμπόλεμη κατάσταση.
Το πρώτο πράγμα που επιζητά κάποιος ο οποίος εισέρχεται παράνομα σε ένα ξένο έδαφος είναι κάποιο νομιμοποιητικό έγγραφο για την ακώλυτη εν προκειμένω μετακίνησή του στο έδαφος αυτό. Τούτο επιτυγχάνεται στην περίπτωση των προσφύγων μόνο με την κατάθεση αιτήματος στην πλησιέστερη αστυνομική αρχή από όπου βρίσκεται για την χορήγηση πολιτικού ασύλου.
Ποιος είναι πρόσφυγας;
Το νομικό καθεστώς το οποίο διέπει τον όρο «πρόσφυγας» πηγάζει από την Σύμβαση της Γενεύης της 28ης Ιουλίου 1951 η οποία ρυθμίζει το καθεστώς των προσφύγων καθώς και από το Πρωτόκολλο για το Καθεστώς των Προσφύγων, το οποίο αναθεώρησε στις 31 Ιανουαρίου 1967 την ανωτέρω Σύμβαση. Στην Σύμβαση της Γενεύης έχουν προσχωρήσει 116 Κράτη παγκοσμίως, συμπεριλαμβανομένων όλων των Ευρωπαϊκών.
Πρόσφυγας, σύμφωνα με το άρθρο 1 παρ.2 της ανωτέρω Σύμβασης, είναι κάθε άνθρωπος ο οποίος βρίσκεται έξω από το έδαφος της πατρίδας του, εξαιτίας δικαιολογημένου φόβου, δίωξης λόγω φυλής, θρησκείας, εθνικότητας, κοινωνικής τάξης ή πολιτικών πεποιθήσεων και δεν δύναται ή δεν επιθυμεί λόγω του φόβου του αυτού να απολαμβάνει την προστασία του κράτους του οποίου είναι πολίτης, δηλαδή να του εξασφαλίσει το κράτος του τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματά του. Συνέπεια αυτής του της δίωξης είναι να καταφεύγει σε άλλα κράτη είτε μόνος είτε μαζί με την οικογένεια του, προκειμένου να εξασφαλίσει μια ασφαλέστερη και αξιοπρεπή διαβίωση. Αυτό μπορεί να το επιτύχει μόνο με την κτήση του πολιτικού ασύλου.
Τι είναι το πολιτικό άσυλο;
Το πολιτικό άσυλο είναι ουσιαστικά μια «ασπίδα» για αυτόν τον άνθρωπο, ο οποίος διώκεται από την πατρίδα του, σύμφωνα με τα ανωτέρω οριζόμενα του άρθρου 1 της Σύμβασης της Γενεύης. Μέχρι να αναγνωρισθεί νομικά ο όρος του πρόσφυγα στον άνθρωπο αυτόν, του χορηγείται από την αρμόδια αστυνομική αρχή «δελτίο αιτήσαντος άσυλο αλλοδαπού», με το οποίο δύναται να μετακινείται ελεύθερα στην ελληνική επικράτεια, εκτός εάν υπάρχουν περιορισμοί. Το πολιτικό άσυλο που παρέχει μια χώρα στο έδαφός της σε κάποιον του οποίου η ζωή κινδυνεύει εξαιτίας της δίωξης που υφίσταται από την πατρίδα του, γεννά για το άτομο αυτό δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις τις οποίες πρέπει να τηρεί σαν κανονικός πολίτης της χώρας αυτής στην οποία έχει εισέλθει. Δύναται να έχει πρόσβαση στην αγορά εργασίας, στις δημόσιες υπηρεσίες, στα νοσοκομεία, στα δικαστήρια και στα αστυνομικά τμήματα.
Πότε δεν εφαρμόζεται η Σύμβαση της Γενεύης;
Πρώτον, όταν κάποιος αποδειχθεί ότι είναι οικονομικός μετανάστης, οι διατάξεις της Σύμβασης της Γενεύης δεν μπορούν να εφαρμοστούν γι αυτόν αφού ο άνθρωπος αυτός εγκατέλειψε το κράτος του για οικονομικούς λόγους, ήτοι για να βελτιώσει το βοιωτικό του επίπεδο σε άλλη χώρα και όχι λόγω δίωξης σύμφωνα με αυτά που ορίζονται στο άρθρο 1 παρ. 2 της Σύμβασης. Επομένως ο οικονομικός μετανάστης μπορεί να επιστρέψει στην πατρίδα του όποτε το θελήσει σε αντίθεση με τον πρόσφυγα του οποίου η ζωή κινδυνεύει εάν επιστρέψει στην χώρα του. Ωστόσο επειδή οι μεταναστευτικές ροές που πραγματοποιούνται στην χώρα μας είναι μικτές, ήτοι από πρόσφυγες πραγματικούς αλλά και από λαθρομετανάστες, θεωρείται ένα σοβαρό πρόβλημα για τις αστυνομικές μας αρχές, αφού καλούνται να εξετάσουν ακόμη και καταχρηστικά αιτήματα χορήγησης ασύλου τα οποία αφενός εμποδίζουν την εξέταση των ουσιαστικών αιτημάτων. Ταυτόχρονα εγκληματικά και κακοποιά στοιχεία που έχουν παρεισφρήσει μεταξύ των προσφύγων, λυμαίνονται την κατάσταση που επικρατεί με τους πρόσφυγες στην χώρα μας και δημιουργούν έντονο κλίμα ανασφάλειας σε όλους μας (ληστείες, βιασμοί κλπ).
Δεύτερον, όποιος, σύμφωνα με την παράγραφο ΣΤ του άρθρου 1 της Σύμβασης, έχει διαπράξει εγκλήματα κατά της ειρήνης, έγκλημα πολέμου ή έγκλημα κατά της ανθρωπότητας κατά την έννοια των διεθνών συμφωνιών οι οποίες συνήφθησαν με σκοπό να αντιμετωπίσουν τα αδικήματα αυτά. Όποιος γενικά επιδεικνύει έντονη παραβατικότητα κατά το κοινό ποινικό δίκαιο και αντιτίθεται προς τους σκοπούς και τις αρχές των Ηνωμένων Εθνών, δεν αναγνωρίζεται ως πρόσφυγας.
Επισήμανση
Για να αναγνωρισθεί ένα άνθρωπος ως πρόσφυγας πρέπει να επικαλεσθεί αλλά και να αποδείξει στην επιτροπή εξέτασης του αιτήματός του δικαιολογημένο φόβο δίωξης σύμφωνα με τα οριζόμενα στην Σύμβαση της Γενεύης.
Κατά την ταπεινή μου άποψη θα πρέπει να αναθεωρηθεί ο Κανονισμός Δουβλίνο ΙΙΙ (ΕΚ 604/2013) προκειμένου να κατανεμηθούν δικαιότερα οι αιτούντες άσυλο στα κράτη – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή εν πάση περιπτώσει να κατανέμονται, ανεξάρτητα από την χώρα που θέλουν να επιλέξουν οι ίδιοι, σύμφωνα με ειδικά κριτήρια τα οποία θα ευνοούν την διατήρησή τους εκεί, όπως ο συντελεστής της οικονομικής ανάπτυξης που διέπει την χώρα αυτή, ο πληθυσμός της κλπ. Ταυτόχρονα επειδή εντείνεται ολοένα και περισσότερο ο φόβος των Ελλήνων από τα φαινόμενα βίας και έντονης παραβατικής συμπεριφοράς που εκδηλώνονται από τους εν δυνάμει πρόσφυγες (εκτός εάν τους έχει ήδη αναγνωρισθεί νομικά η ιδιότητα του πρόσφυγα) ή από τους μετανάστες που εισήλθαν λαθραία στο ελληνικό έδαφος, θα πρέπει ο αρμόδιος υπουργός και το Συμβούλιο Ηνωμένων Εθνών να συμπράξουν και να εξεύρουν τα «εργαλεία» εκείνα τα οποία θα καταστείλουν και θα τιμωρούν άμεσα τέτοιου είδους συμπεριφορές από τους «πρόσφυγες» και ταυτόχρονα θα εξασφαλίζουν την ασφάλεια στους πολίτες.
*Ο Κωνσταντίνος Τζίκας είναι δικηγόρος και νομικός σύμβουλος της Bodyguard Academy.
{gallery}3472{/gallery}