Ασφάλεια στο σπίτι με σύστημα συναγερμού

Η αύξηση της εγκληματικότητας και ειδικότερα το συχνό φαινόμενο των διαρρήξεων, είναι αναμφίβολα αρνητικοί πρωταγωνιστές στη σύγχρονη εποχή, με αποτέλεσμα ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι να στρέφονται στο κλάδο των συστημάτων ασφαλείας και συγκεκριμένα στα συστήματα συναγερμού. 

Η αύξηση της εγκληματικότητας και ειδικότερα το συχνό φαινόμενο των διαρρήξεων, είναι αναμφίβολα αρνητικοί πρωταγωνιστές στη σύγχρονη εποχή, με αποτέλεσμα ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι να στρέφονται στο κλάδο των συστημάτων ασφαλείας και συγκεκριμένα στα συστήματα συναγερμού.

Ένα σύστημα συναγερμού μπορεί να είναι ασύρματο ή ενσύρματο και διαφοροποιείται ανάλογα με τις απαιτήσεις μίας εγκατάστασης, δηλαδή όταν πρόκειται για μία οικία, ή όταν πρόκειται για μεγάλες μονάδες. Ένα πλήρες σύστημα συναγερμού αποτελείται από τον πίνακα ή αλλιώς «τη κεντρική μονάδα», που λαμβάνει τα σήματα συναγερμού και ενεργοποιεί τις εξόδους, το πληκτρολόγιο που διαθέτει ενδείξεις και πλήκτρα, επιτρέποντας στο χρήστη να οπλίσει και να αφοπλίσει το σύστημά του και μεγάλη γκάμα περιφερειακών συσκευών (ανιχνευτές, σειρήνες κ.ά.) που στέλνουν σήμα στον πίνακα.

Ο πίνακας ελέγχου παίζει καθοριστικό ρόλο σε ένα σύστημα συναγερμού, αφού λαμβάνει τα σήματα από τις περιφερειακές συσκευές και σε περίπτωση παραβίασης του χώρου, ενεργοποιεί τις σειρήνες, επικοινωνεί με το κέντρο λήψης σημάτων ή με τον ιδιοκτήτη μέσω μονάδας GSM και στέλνει ειδοποιήσεις (μηνύματα, βίντεο) στο κινητό ή στον υπολογιστή του χρήστη. Ο πίνακας συνήθως ενσωματώνεται σε μεταλλικό κουτί και αποτελείται από μία πλακέτα με ηλεκτρονικά κυκλώματα, ένα πληκτρολόγιο, ένα μετασχηματιστή τροφοδοσίας και μία μπαταρία (εικόνα 1).

Κεντρική μονάδα

Η κεντρική μονάδα, είναι αυτή που συντονίζει και ελέγχει όλες τις λειτουργίες του συστήματος συναγερμού, λαμβάνοντας σήματα από τους αισθητήρες και ανάλογα με τον προγραμματισμό ενεργοποιεί τις εξόδους. Η κεντρική μονάδα είναι στην ουσία μία πλακέτα, που αποτελείται από το μικροελεγκτή, ο οποίος επεξεργάζεται τα σήματα από τους αισθητήρες και δέχεται εντολές από το πληκτρολόγιο, ένα τροφοδοτικό, το ρελέ που οπλίζει όταν ενεργοποιηθεί ο συναγερμός και τις κλέμες για τη σύνδεση των καλωδίων (εικόνα 2). Μέσω του ρελέ ο πίνακας έχει τη δυνατότητα να ελέγξει και άλλες ηλεκτρικές συσκευές και να δεχτεί από το χρήστη εντολές μέσω κινητού τηλεφώνου. Ο προγραμματισμός της κεντρικής μονάδας μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσω πληκτρολογίου ή απομακρυσμένα μέσω Η/Υ με software. Ο προγραμματισμός από το πληκτρολόγιο γίνεται μέσω εντολών και οι βασικές ρυθμίσεις που γίνονται κατά την έναρξη της λειτουργίας του είναι η εισαγωγή του κωδικού, η διάρκεια του χρόνου εισόδου/εξόδου, οι ρυθμίσεις των ζωνών και η διάρκεια λειτουργίας της σειρήνας σε περίπτωση συναγερμού. Η σύνδεση της μονάδας γίνεται αποκλειστικά από τον αρμόδιο τεχνικό, ο οποίος αρχικά αναλαμβάνει να συνδέσει τις ζώνες, το πληκτρολόγιο, τις σειρήνες (εσωτερικού ή εξωτερικού χώρου) και την σύνδεση με τη παροχή ρεύματος. Αφού έχουν ολοκληρωθεί οι παραπάνω συνδέσεις και γίνει ο απαραίτητος τεχνικός έλεγχος, θα πρέπει να γίνει και η σύνδεση της μπαταρίας για την αυτονομία του πίνακα σε περίπτωση διακοπής ρεύματος και τέλος η σύνδεση με την τηλεφωνική γραμμή.

Πληκτρολόγιο

 Ένα πληκτρολόγιο μπορεί να είναι ασύρματο ή ενσύρματο, τοποθετείται συνήθως κοντά στη πόρτα της οικίας και επιτρέπει στο χρήστη να χειριστεί το σύστημά τοπικά, παρέχοντας επίσης πληροφορίες μέσω της οθόνης του (αν διαθέτει) για το ποιές ζώνες είναι ανοιχτές, από ποια ζώνη ενεργοποιήθηκε ένας συναγερμός κ.ά. Συνήθως στην πρόσοψη του πληκτρολογίου θα συναντήσουμε πλήκτρα, από τα οποία ο χρήστης μπορεί να οπλίσει/αφοπλίσει το σύστημά του και να ενεργοποιήσει ή να απενεργοποιήσει κάποια ζώνη. Τα πιο κοινά πλήκτρα σε ένα πληκτρολόγιο είναι τα: ARM, για την όπλιση κατά την απουσία μας από το σπίτι, το DISARM για την πλήρη αφόπλιση του συστήματος, το STAY που συνήθως το επιλέγουμε όταν βρισκόμαστε εντός σπιτιού και για να ενεργοποιήσουμε μόνο τις περιμετρικές ζώνες και κάποια αριθμητικά πλήκτρα για την εισαγωγή του κωδικού κατά την είσοδό μας στο εσωτερικό της οικίας (εικόνα 3). Επιπλέον στα σύγχρονα πληκτρολόγια υπάρχουν και άλλα βοηθητικά πλήκτρα, όπως πλήκτρα κινδύνου(SOS), πλήκτρο για την επικοινωνία με το κέντρο λήψεως σημάτων και πλήκτρα σε περίπτωση πυρκαγιάς.

Μονάδα GSM

Η μονάδα GSM, είναι μία συσκευή εφεδρικής επικοινωνίας µέσω δικτύου GSM (λειτουργεί με SIM κάρτα) για συστήματα ασφαλείας, που επιβλέπει την τηλεφωνική γραμμή και σε περίπτωση διακοπής της περνά αυτόματα στο GSM δίκτυο. Η συσκευή αυτή είναι ενσωματωμένη σε όλα τα σύγχρονα συστήματα συναγερμού και εξασφαλίζει τη μεταφορά σημάτων ακόμα και αν κοπούν τα καλώδια της τηλεφωνικής γραμμής, ενεργοποιώντας παράλληλα συναγερμό (εικόνα 4). Επιπλέον επιτρέπει τη διαχείριση του συστήματος και των συσκευών από απόσταση με τη χρήση μηνυμάτων (SMS).

Εξωτερικές σειρήνες

Μια σειρήνα αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι των συστημάτων συναγερμού, αφού προειδοποιεί ότι ένας χώρος προστατεύεται και παράλληλα είναι το μέσο το οποίο ειδοποιεί έπειτα από μία παραβίαση. Μία σειρήνα εξωτερικού χώρου, αποτελείται από το εξωτερικό περίβλημα, το ενδιάμεσο περίβλημα, το μεγάφωνο, την πλακέτα ηλεκτρονικού κυκλώματος, τις λυχνίες LED και την μπαταρία. Το εξωτερικό περίβλημα αποτελείται συνήθως από πολυκαρβονικό-ABS, το οποίο είναι ανθεκτικό στην υπεριώδη ακτινοβολία και στις συνθήκες εξωτερικού χώρου (σκόνη, υγρασία) (εικόνα 5). Το ενδιάμεσο περίβλημα είναι μεταλλικό και παρέχει προστασία τόσο σε περιπτώσεις κάλυψης με αφρό, όσο και σε προσπάθειες βανδαλισμού. Κάθε σειρήνα διαθέτει από δύο έως 3 διακόπτες tamper, που προστατεύουν το κουτί της από κάθε είδους παραβίαση. Οι διακόπτες tamper μπορούν να ανιχνεύσουν απόπειρα αφαίρεσης του καλύμματος της σειρήνας, αποκόλλησης της από τον τοίχο ή άλλη επιφάνεια στην οποία είναι στερεωμένη. Αυτού του είδους οι διακόπτες συνδέονται μεταξύ τους σε σειρά και τα άκρα τους καταλήγουν στις κλέμες tamper της πλακέτας της σειρήνας, και μέσω καλωδίου, συνδέονται σε μια εικοσιτετράωρη ζώνη της κεντρικής μονάδας. Η ακουστική ισχύς μίας σειρήνας κυμαίνεται μεταξύ 105-125dB στο ένα μέτρο και τροφοδοτείται με 11 έως 14V DC, ανάλογα το μοντέλο. Μια εξωτερική σειρήνα θα πρέπει να τοποθετηθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να μην είναι προσβάσιμη από κάποιο επίδοξο διαρρήκτη, αλλά παράλληλα να είναι ορατή (εικόνα 6).  

Ανιχνευτές – Αισθητήρες

Σε ένα σύστημα συναγερμού οι ανιχνευτές και οι αισθητήρες είναι οι συσκευές που στέλνουν το σήμα στο πίνακα συναγερμού, ο οποίος με τη σειρά του αφού λάβει τα σήματα, καταγράφει τα συμβάντα και ανάλογα με το πώς είναι προγραμματισμένος, ενεργοποιεί τις εξόδους συναγερμού. Οι αισθητήρες μπορεί να είναι ενσύρματοι ή ασύρματοι. Οι βασικότερες κατηγορίες αυτών των συσκευών, είναι οι μαγνητικές επαφές που τοποθετούνται σε παράθυρα και πόρτες (εικόνα 7) για την ενεργοποίηση του συναγερμού όταν κάποιος παραβιάσει το σημείο το οποίο είναι τοποθετημένοι, οι αισθητήρες κραδασμών που ειδοποιούν τη κεντρική μονάδα όταν αντιληφθούν κραδασμούς και οι αισθητήρες θραύσης τζαμιών/κρυστάλλων (εικόνα 8). Μία μαγνητική επαφή αποτελείται από ένα διακόπτη, ο οποίος ενσωματώνει στο εσωτερικό του δύο μικρά ελάσματα που βρίσκονται το ένα απέναντι στο άλλο χωρίς να έρχονται σε επαφή. Όταν πλησιάσουμε στα ελάσματα ένα μαγνήτη τότε αυτά μαγνητίζονται και έλκεται το ένα προς το άλλο. Με τον τρόπο αυτό κλείνει ο διακόπτης. Όταν απομακρυνθεί ο μαγνήτης, τα δύο ελάσματα επανέρχονται στην αρχική τους θέση και ο διακόπτης ανοίγει. Αυτό δημιουργεί ένα κύκλωμα το οποίο, όταν παραβιαστεί (με το άνοιγμα μιας πόρτας η ενός παραθύρου, τότε στέλνει σήμα στη κεντρική μονάδα συναγερμού, η οποία (κεντρική μονάδα) και αντιλαμβάνεται τη παραβίαση της εκάστοτε ζώνης και ενεργοποιεί το συναγερμό. Αντίστοιχα όσο αφορά τους ανιχνευτές, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες, τους ανιχνευτές με τεχνολογία PIR (παθητικό υπέρυθρο) που ανιχνεύουν την θερμοκρασία του σώματος, τους ανιχνευτές που διαθέτουν τεχνολογία μικροκυμάτων και τους ανιχνευτές εκπέμπουν δέσμες. Οι ανιχνευτές με υπέρυθρο (εικόνα 9), εντοπίζουν µια εικόνα, ανιχνεύοντας την αντίθεση που υπάρχει μεταξύ της εικόνας και του ψυχρότερου περιβάλλοντος. Όταν η εκπεμπόμενη ακτινοβολία υπερβεί κάποια προκαθορισμένη τιμή, τότε ο θερμικός αισθητήρας παράγει ένα ηλεκτρικό σήμα, που αποστέλλεται σε ένα ενσωματωμένο επεξεργαστή για αξιολόγηση και πιθανή ενεργοποίηση του συναγερμού.

{gallery}4555{/gallery}